İnsanları çekiştirmek, onun arkasından kötü konuşmaktır.

İftira ise bir kimseye asılsız olarak haksız bir şekilde suç, günah ya da kusur sayılan bir söz, nitelik veya davranış isnat ederek onun onuruyla ve kişiliğiyle oynamaktır. Bir kişiyi yapmadığı bir şeyle suçlamaktır.

Gıybet ve iftiranın hem birey hem de toplum açısından birçok zararı vardır:

   İnsanların gıybetini yapmak onları üzer.

   Gıybet, kişiler arasında iyi ilişkiler kurulmasını engeller.

   İnsanların dostça ve kardeşçe yaşamasına engel olur.

   Bireyler arasında kin ve düşmanlığı artırır. Bütün bunlar da toplumda huzuru, barışı, kardeşliği yok eder.

İftiraya uğrayan kişi, masum olduğu hâlde yapmadığı bir kötülüğü yapmış gibi muamele görür. İnsanlar onu yapmadığı bir şeyle suçlarlar hatta toplumdan dışlarlar. Bu da masum bir insanın onuruyla oynamaktır, onun toplum içinde küçük düşmesine sebep olmaktır. İftira, adaletin yanıltılmasına, suçsuz insanların ceza görmesine sebep olur. Bazen iftira nedeniyle insanlar yıllarca hapis yatmakta, aileler yıkılmaktadır. Bütün bu sebeplerle hem gıybetten hem de iftiradan kaçınmak gerekir.